Κινητική Συμπεριφορά

Η συμπεριφορά που επικρατεί στην καθημερινή ζωή κατευθύνεται προς την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων.

Η στοχοκατευνόμενη κινητική συμπεριφορά οδηγείται από τις συνέπειες που δημιουργεί κι από την ανατροφοδότηση που μας ενημερώνει για το πόσο κοντά βρισκόμαστε στον τελικό μας προορισμό.

Διακρίνουμε τους παρακάτω τύπους κινητικής συμπεριφοράς:

1)Διερευνητική συμπεριφορά
2)Προσαρμοστική συμπεριφορά
Α)σε σχέση με το φυσικό περιβάλλον
Β)σε σχέση με τον κοινωνικό περίγυρο

Ο σκοπός των διερευνητικών συμπεριφορών είναι η συλλογή πληροφοριών από το περιβάλλον. Για παράδειγμα, κινήσεις του κεφαλιού και των ματιών χρησιμοποιούνται για την οπτική εξερεύνηση του περιβάλλοντος. Ο εντοπισμός ενός ηχητικού ερεθίσματος επιτυγχάνεται από στροφές του κεφαλιού, οι κινήσεις του χεριού πάνω σε μια επιφάνεια βοηθούν στην αντίληψη της υφής, της θερμοκρασίας και της διαμόρφωσης της επιφάνειας.
Για να γευτούμε μια τροφή χρησιμοποιούμε κινήσεις του στόματος και της γλώσσας. Πριν βαδίσουμε σε μια άγνωστη επιφάνεια απλώνουμε κι ακουμπάμε το πόδι μας για να ενημερωθούμε για την θερμοκρασία και την σκληρότητα.
Ολες αυτές οι συμπεριφορές που αναφέραμε, δεν αλλάζουν το περιβάλλον.
Χρησιμοποιούνται για να προσανατολίσουν, να εστιάσουν ή να προσαρμόσουν το σώμα μας έτσι ώστε να συλλέξει και ν’αξιολογήσει τις πληροφορίες.

Οι προσαρμοστικές συμπεριφορές είναι εκείνες κατά τις οποίες ερχόμαστε σε άμεση συναλλαγή με το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον.
 

Σε σχέση με το φυσικό περιβάλλον, οι στόχοι που θέτουμε έχουν να κάνουν με τον προσανατολισμό και τον χειρισμό του σώματος στον χώρο. Προσπαθούμε να διατηρήσουμε την θέση του σώματος μας ή να την αλλάξουμε (μετακίνηση). Κατά τον ίδιο τρόπο θέλουμε να διατηρήσουμε την θέση των αντικειμένων (κράτημα μολυβιού, συγκράτηση του τηλεφώνου στο αυτί.) ή ν’ αλλάξουμε την θέση τους στον χώρο (πέταγμα μπάλας, μετακίνηση ποντικιού PC.). Συχνά οι στόχοι μας πρέπει να συνδυάζουν ταυτόχρονα την θέση του σώματος και την θέση των αντικειμένων.

Σε σχέση με το κοινωνικό περιβάλλον, χρησιμοποιούμε χειρονομίες, εκφράσεις προσώπου, παραγωγή ήχων κι ομιλίας για να επικοινωνήσουμε.
 

Βιβλιογραφία:
Movement Science. Janet H.Carr, Roberta B. Shepherd